okumayı söker sökmez elime jules verne kitapları tutuşturulmasıyla hayallerimin direği olmuştu. ortaokulda ise düşleri biraz daha gerçekçi kılmak için türkiyeyi otostop çekerek dolaşmak istedim. yola çıkmayı ise hiçbir şeye bağımlı olmadığımın, birey olduğumu kanıtlamanın tek yolu olarak görürdüm. hâlbuki anısı var diye fişi bile çöpe atmam. şimdiyse geleceğin belirsizliğinden ürktükçe anılarımın cennetine sığınıyorum. bir de evde mandalina yiyip facebookta gezginlerin paylaşımlarını beğeniyorum. bu gezginler ormanın ortasında interneti nerden buluyor lan diye düşünüyorum. eve gidince yüklüyorlar fotoğrafları bence. işleri güçleri caka satmak. en iyisi pikinik. hava ısınsa da biz de pikniğe falan gitsek ya.